In Florida

Wederom hallo iedereen,

Het is op dit moment donderdagavond en we zijn ongeveer halverwege Florida. Weer hebben we een plekje gevonden op een State Park en deze keer is het The Sebatian Inlet S.P. Dat vinden we veel mooier dan op een regulier camperpark. Je staat er midden in de natuur en je loopt er tegen allerlei beestjes aan. Maar even terug naar donderdagmorgen. We vertrokken van een camping in de buurt van Savannah na een slechte nacht slapen. Het was ontzettend benauwd in de camper en met name Ineke had hier erg last van. We kunnen ook de airco de hele nacht laten draaien, maar het aan en uit slaan van dit apparaat komt de nachtrust ook niet ten goede ( net als de kachel als het koud is ). Maar een douche en een sterke bak koffie doet wonderen en op pad maar weer. Na een halve ochtend rijden belandden we op Jekyll Island, een Nationaal Park in het noorden van Florida.

De kleinste kerk in de US

Op de weg er naar toe stond ergens langs de kant van de weg de kleinste kerk van Amerika. Er konden maar liefst 12 mensen tegelijk in. Jekkyl Island dus. Dit is een schiereiland wat je bereikt via een hoge brug. We waren nog niet aan de andere kant of we werden getrakteerd op de ergste hoosbui tot dan toe in deze vakantie. Dit nodigde niet uit tot langer blijven, zeker na een blik op de donkere luchten rondom het eiland. We hebben voor de goede orde nog een rondje gereden langs de stranden en vervolgens was het koers naar het zuiden. Er loopt een lange weg van noord naar zuid door Florida en deze volgt de gehele kustlijn, de A1A. Tot nog toe volgen we deze route en halverwege donderdagmiddag moesten we de pont op om een rivier te passeren. Hiermee vermeden we het centrum van de stad Jacksonville en bracht even wat afleiding. Hier zagen we de eerste pelikanen, zittend op palen aan de kant van de rivier. Statig keken ze naar de vertrekkende pont. Uiteindelijk belandden we donderdag tegen het eind van de middag op Annastasia Nationaal Park, waar gelukkig nog een plek vrij was om de camper te parkeren voor een nacht.

Heen en weer......

Na het avondeten volgde nog een wandeling over het strand, die we vrijdagmorgen na een betere nachtrust hebben voort gezet. De zon scheen deels en het was zeer rustig op het strand. Ondanks het minder zonnige weer is de temperatuur wel hoog, dus de korte broek is vanaf nu zeker een blijvertje. Al rijdend over de A1A kom je door plaatsen als Daytona Beach en andere zeer exotische plaatsen, maar eigenlijk rijd je door 1 groot resort. Het ene gigantische complex volgt het andere grote en dure hotel op, en tussendoor zie je eigenlijk alleen restaurants, motels, tattoo- en surfshops, heel veel reclame over hoe je je overtollige vet kunt laten wegzuigen, en waar je de beste tandarts of chirurg kunt vinden. En verder heel erg dure optrekjes met uitzicht op de oceaan, achter hoge muren en sommige met portier of slagboom.

Eerste contact met het zoute water

Wel vonden we een parkeerplek aan het strand en tijdens een flinke zonnige periode hebben we even lekker in de zee gezwommen. Het water is lauw, de zon was zo nu en dan best fel, en daarom zijn onze schouders nu ook rood…. en doen net niet heel erg pijn. Vervolgens tijd voor een stukkie om, even van de A1A af, en op een gegeven moment reden we richting het Kennedy Space Center in Titusville, u weet wel, van de Space Shuttle. We troffen het niet, want vanwege een blikseminslag en de daarop volgende branden was er een weg afgesloten en konden we alleen vanuit de verte een blik werpen op de grote hal waar men voorheen de Space Shuttle voorbereidde op zijn aanstaande vlucht, en de lanceerplatforms. Even verderop ligt Cape Canaveral, een spannende naam, maar dit blijkt ( afgezien van het NASA-terrein, waar je niet mag komen ) een haven te zijn waar twee gigantische cruiseschepen lagen afgemeerd, en verder weer hetzelfde beeld van resorts, hotels, enzovoort. Je begrijpt het al, Sip en Ien gingen weer op zoek naar een State Park en dit vonden we, alwaar dit verslag wordt geschreven.

Incoming !!!

Een “ Inlet “ is eigenlijk een inham, waar de oceaan een stuk het binnenland in komt. We staan met de camper vlakbij het water en we hebben dolfijnen gezien, die vanuit zee de inham in zwemmen. We hebben een tijdje langs de oever gelopen om ze op de foto te krijgen, maar een naderend onweer gooide roet in het eten. Het weer voor de komende dagen blijft erg onzeker, men spreekt van heftige buien en veel regen. We gaan het zien. We hebben besloten om toch door te rijden naar Key West, het uiterste puntje van Florida. Via welke route en hoe snel weten we nog niet, dit is afhankelijk van het weer. Zoals altijd ga je dit weer lezen, en daarom tot de volgende keer maar weer ! Groeten, Sip en Ien.

 

Beetje onduidelijk vanwege de telelens, maar het zijn toch echt 2 dolfijnen