Pennsylvania en The Amish

Hallo iedereen,

Terwijl jullie allemaal weer op 1 oor liggen, behalve de familieleden in Canada, gaan wij weer verder waar we zijn gebleven. Het is nu woensdagavond en we hebben vandaag een dagje Amish-cultuur achter de rug. We zijn gisteren in de namiddag aangekomen in deze streek, die naast landelijk ook erg mooi en schoon is. Men past hier goed op de omgeving. Gisteren was weer een rij-dag en naast lange Interstates ( hoofdautowegen ) zijn we tevens door Nationale parken gereden. 

Er gebeurden rare dingen....

Een ervan behoorde ooit tot de Mohawk-indianen en men herinnert je op vele manieren aan dit verleden. Naast de vreemde indianennamen van straten duidt alles in de streek op een indianenverleden, zoals de vele indianenbeelden in de tuinen. Waarschijnlijk serveert de plaatselijke McDonald’s een Mac-Mohawk, maar dit hebben we niet gecontroleerd. Naast indianennamen kwamen we ook andere namen tegen die we hier niet hadden verwacht: Belfast, Nazareth, Betlehem, Lebanon, Poughkeepsie en andere exotische namen. Maar goed, gisteren vonden we een camping in Bowmansville, een dorpje midden in de Amish-streek. Na een rondje over het campingterrein volgde een flinke onweersbui en zijn we vroeg onder de wol gedoken.

Dreigende situatie

We waren redelijk moe na twee lange rij-dagen. Vandaag dus rust en een dagje cultuur. Zoals u wel weet zijn de Amish een zeer gelovig volkje dat nog op traditionele wijze leeft. Men zegt zelfs zonder elektriciteit, maar zeker zonder zware landbouwmachines. We hebben enkele boeren hun land zien omploegen ( klik hier ) waarvan er eentje maar liefst 10 paarden voor de ploeg had. Verder bewegen ze zich voort in hun kenmerkende koetsjes met een paard ervoor. Deze koets heeft dan weer wel een accu, want ze hebben knipperlichten aan de achterkant. Op de hoofdwegen is een soort van brede vluchtstrook, speciaal voor deze kleine zwarte wagentjes met hun paarden. Het land is soms behoorlijk glooiend om niet te zeggen steil, dus de 1 pk karretjes hebben het soms moeilijk.

Nostalgische beelden in Pennsylvania

Vanmorgen na het verlaten van de camping, het weer was half bewolkt en fris, vonden we een soort van toeristisch winkelgebiedje waar je hetzelfde gevoel krijgt als in Volendam, alles gericht op de toerist. We waren vroeg en een uur later verschenen de eerste bussen met hoofdzakelijk oudere Amerikaanse toeristen. Na wat kleine aankopen was het tijd voor de Farmers Market, een overdekte markt waar overwegend voedsel te krijgen is. Je mag er van alles proeven en dit hebben we dan ook volop gedaan. We hebben wat fruit gekocht, vervolgens een vette hotdog en een halve liter koffie en we konden er weer wat uurtjes tegen. In deze omgeving rijdt nog een originele stoomtrein en deze hebben we voorbij zien komen, luidt toeterend met de stoomfluit en al rokend ( klik hier ). Na een rondje door het spoorwegmuseum hebben we een rondje gereden over het platteland, dat soms wel heel erg glooiend was. Maar wij hebben gelukkig 350 paarden die het werk doen, dus ons kenmerkende karretje heeft nergens moeite mee. Het is erg mooi in Pennsylvania, de staat waarin dit gebied ligt, en overal zie je de koetsjes rijden. De mensen hier dragen overwegend zwarte kleding en de mannen dragen strohoeden en lange baarden.

Traditioneel gekleed, geen H&M

De dames zijn gekleed in lange donkere jurken en hebben een kapje op hun hoofden. Verder is de step vrij populair, zowel bij volwassen als bij kinderen. Daaruit blijkt dat deze bevolking geen fossiele brandstoffen verbruikt. Tegen het eind van de middag dachten we nog even een kleine hap te nuttigen in een wegrestaurantje, maar dit resulteerde in het feit dat we vanavond niet meer hoeven te warm eten. Het blijft wennen aan de grote porties in dit deel van de wereld. Overigens is het eten goed in te nemen, en nee, we zitten praktisch niet bij de Mac, hoor. De koffie is ook perfect, alleen is de kleine editie hier wat we thuis een extra large zouden noemen. Het werd tijd voor een camping na deze rustige dag in dit gelovige deel van Amerika en die vonden we in Lancaster. Een groot terrein met campers zo groot als touringcars. Hierbij valt ons campertje zo nu en dan in het niet…… Soms hangt er achter deze rijdende kampeerbungalows nog een auto, voor de boodschappen zeker. Dat was het weer voor vandaag. Morgen gaan we richting Washington, vrijdag op de thee bij Barack en Michelle. Daar vandaan het volgende verslag en dus tot ziens ! Groeten van Sip en Ien.

Op natuurkracht.....

Terug naar de States.....

Hoi iedereen,

We are on the road again, of met andere woorden: we zijn weer onderweg. Vanmorgen hebben we afscheid genomen van de familie Lessard in Dixville. We hebben bij hen een geweldig weekend beleefd en willen hen nogmaals via deze weg bedanken voor de gastvrijheid en de gezellige momenten bij hen thuis. We zijn heel erg blij dat we via Canada zijn gereden en op deze manier leden van de familie hebben leren kennen waarvan we tot dan toe alleen de namen kenden. We gaan de stevige ontbijten van omke Gaetan en tante Mary missen, en de koffie die altijd klaar stond. En de herten en kalkoenen in de tuin, de Hummer, de wodka en het zwarte overhemd; geweldig en bedankt ! Maar de camper moet naar Miami, vandaar het vertrek maandagmorgen. We hebben eigenlijk het grootste deel van de dag gereden en hebben een camping gevonden in Saratoga, een van de zeer weinige die open is in deze tijd van het jaar. Wat dat betreft zijn we te vroeg, hoewel de natuur in de Adirondack Mountains in de staat New York al tot leven komt. We werden vrij makkelijk weer toegelaten tot de US en hebben er maar wat vaart in gezet. We hebben deze dag benut om wat kilometers te maken en hebben relatief weinig nieuws. Maar wel foto’s, dus nu volgen enkele kiekjes van de afgelopen dagen in Canada. We gaan er morgen weer wat vaart achter zetten en hopen woensdag een dag in Amish gebied door te brengen. Dan weer een verslag zoals jullie gewend zijn van ons. Tot dan en de groeten van Sip en Ien !

Camping Lessard te Dixville, Canada

 

De gastheer en gastvrouw voor het weekend

 

Sipke schiet een beer uit de boom.......

 

......die bij Ineke op haar schouder belandt !

 

Back in de USA.

 

Richting Canada.....

Hallo vrienden en vriendinnen,

Daar zijn we weer, binnen het bereik van een netwerk. Op moment van schrijven is het 19.30 en we zitten aan de keukentafel bij oom en tante in Dixville in Canada. We zijn vrijdagmiddag tegen 13.00 uur aangekomen en sindsdien hebben we alleen nog maar bijgepraat en kennis gemaakt met familieleden die we nog niet kenden. Maar even terug naar donderdagmorgen. We waren al vroeg uit de veren om te vertrekken naar het

Onze onderkomen voor 22 dagen

ophaalpunt, waar een shuttle ons zou komen oppikken om ons naar de camperverhuurder in Tappan te brengen. Dit verliep allemaal zeer soepel en om half 9 waren we al ter plaatse. Onze camper stond al klaar en men had de kachel aangestoken om de boel van binnen te verwarmen. Een klein uurtje later reden we van het erf, de koffers al verdeeld over de vele kastjes en de water- en gas- en benzinetank gevuld. Het weer was goed, de zon scheen en de 10 cilinders en de 350 pk’s hadden er zin in. Wij ook, dus op naar het noorden van de US, richting de Canadese grens. Deel 2 van de vakantie was begonnen. Het rijden met zo’n camper gaat zeer soepel, het is een automaat en het apparaat is zeer krachtig, maar dat moet ook wel. Dit autootje weegt 4,5 ton, dit is 4500 kilogram voor de langzame rekenaars. Wat er uit komt moet er ook weer in, daar kwamen we vrijdag achter bij de pomp ( slik ! ). We hadden het benzinebudget ruim opgezet en dit was geen onverstandige zet, kwamen we achter.

Ergens in Vermont

Maar goed, we reden New Jersey en New York uit, door Connecticut en Massachusetts en reden Vermont in. Onderweg een stop bij een supermarkt om de koelkast te vullen en daarna op zoek naar een camping voor de eerste overnachting. We hebben vakantie, dus de cruise control stond op 55 mijl / 90 kilometer maximaal. Met deze snelheid vliegen de trucks je om de oren, links en rechts komen ze om je heen, sommigen met minstens 120 km/h. Van begrenzers hebben ze hier nog nooit gehoord. We vonden een camping met de naam Running Bear Campground. Eigenlijk nog niet open, maar de eigenaar gunde ons een plekje. Onze eerste maaltijd in de camper smaakte prima en we lagen vroeg in bed, met de kachel op halve sterkte want de voorspellingen gaven nachtvorst aan. Vrijdagmorgen weer verder en we belandden in een omleiding wegens onder water gelopen wegen.

Omke en Mouike in Canada

Tegen 12 uur stonden we op de Canadese grens en op dat moment waren we de enigen die de grens wilden oversteken. Maar dat gaat niet zomaar. De beambte in het grenshokje had de nodige vragen en was hoofdzakelijk geïnteresseerd in de hoeveelheid drank, drugs en wapens die we mee wilden nemen naar Canada. Het ging alleen om het eerste in ons geval, maar men wilde dit wel even zelf controleren. De camper moest aan de kant, wij eruit en de sleutels inleveren. We werden vriendelijk verzocht voor de camper plaats te nemen en twee personen hebben alle kastjes, koffers , hoeken en gaten doorzocht en na een minuut of 20 waren ze van mening dat we goed volk waren en mochten we de grens over. En toen stonden we binnen 5 minuten bij Omke Gaetan en Mouike Mary voor de deur. We hebben de hele middag bij zitten praten en ’s avonds een maaltijd genuttigd met alle neven en nichten met hun kinderen. Zaterdagmorgen: sneeuw !

Ineke in de Hummer

De wereld was weer wit, niet erg maar toch. We hebben de ochtend aan de keukentafel doorgebracht en in de middag brak de zon door. Tijd voor wat 4x4 avontuur in de bossen. Ineke en Sipke zijn met de “ bike “ , een soort 4x4 golfkarretje, naar de spoorbrug in de buurt geweest en daarna hebben we een tochtje door de bossen gemaakt. Hoe Ineke deze monstertruck bestuurt, zie je hier.
Morgen is het zondag en gaan we met de gehele familie brunchen. Maandagmorgen denken we weer te vertrekken en gaan we de US weer in. Waar we belandden weten we nog niet, maar dat ga je maandagavond weer lezen. Dus tot de volgende keer maar weer ! Groeten van Sip en Ien.

Beestjes in de tuin, gewoon voor het huis !

 

New York City 3

Hallo allemaal,

Hier ons derde en laatste verslag uit New York. Het is een verblijf van 3 dagen geweest waarin we alle seizoenen hebben meegemaakt, lijkt het wel. Toen we maandag aankwamen was het warm en scheen de zon zo nu en dan. De korte broek kon aan. Gisteren, dinsdag, was het fris en heeft het een groot deel van de dag geregend. En vanmorgen, je raad het niet, lag er sneeuw op de auto’s en had het gevroren !

Sneeuw !

Het was ronduit steenkoud, maar een groot voordeel was dat de zon volop scheen. Een mooie dag voor de Hop-on / Hop-off bus dus. Lekker de toerist uithangen. Na het ontbijt dus weer met de trein naar Manhattan gereden, we kennen de weg zo langzamerhand. We waren het station nog niet uit of we hadden al twee tickets voor de bus met open dak te pakken. Deze bussen rijden een vaste route en op bezienswaardige plekken hebben ze vaste stops. Daar kun je eruit en heb je je ding gedaan, dan hop je er weer op. Elk kwartier verschijnt er weer een nieuwe bus. Onze eerste stop was The City Hall, vlak bij de Brooklyn Bridge. Nou was onze eerste bus er eentje met een plastic dak, waar de sneeuw nog op lag. De plastic panelen sloten niet helemaal, waardoor de bovenverdieping van de bus zo nu en dan werd getrakteerd op een stroom gesmolten sneeuw.

Hoppen in en uit de bus

Maar goed, was inclusief zullen we maar denken. Die City Hall was niet zo interessant, leuker was een wandeling over de Brooklyn Bridge, waarvan af je prachtige foto’s kunt maken van de skyline van Manhattan. De fietsers op de brug zijn minder blij met al die toeristen met hun camera’s, ze versperren veelal het fietspad en de F- en M- woorden zijn dan ook niet van de lucht. Vanwege de heldere blauwe lucht hebben we de wolkenkrabbers van de stad mooi kunnen vastleggen. Daarna zijn we Lower Manhattan doorgelopen, je komt dan o.a. via Wall Street en de New York Stock Exchange. Wij beleggen niet, dus voor ons geen hoogtepunt. Dat was het volgende onderdeel van deze dag wel: een heli-vlucht over de stad. We vertellen het niet, kijk zelf maar. Met recht een hoogtepunt ! Zeker met dit schitterende weer. Voor beide was het de eerste keer in een wentelwiek en zelfs Ineke, die amper in een lift durft te komen, was very excited. Na deze belevenis op hoog niveau hebben we de bus maar weer opgezocht die ons via de halve stad af heeft gezet bij Central Park, het grote groene deel van Manhattan. Hier hebben we een uurtje rond gesjouwd, maar ook nu deden de voetjes al weer redelijk zeer vanwege de vele kilometers lopen de afgelopen dagen.

Uitgeblust.....

We besloten een warme hap te nuttigen op Times Square en zijn terug gelopen naar het station om de trein naar Newark te nemen. De laatste kilometer naar het hotel was zwaar en languit op bed liggen we dit verslag te typen. We hebben het idee of hebben we de meeste bezienswaardigheden wel gezien in NYC en hebben het ook wel gehad met de drukte. Want dat is het: druk ! Zeker met mooi weer, zoals vandaag. Maar wel de moeite waard, waarbij Ground Zero de meeste indruk heeft gemaakt. Morgenvroeg met de shuttle naar de camperboer en dan richting Canada, waar we het paasweekend bij familie door gaan brengen. Hier komt waarschijnlijk ook het volgende bericht vandaan. En voor mensen die bijna niet konden wachten, hier is ie dan: prijsvraag 1! De vraag van de eerste van de drie prijsvragen luidt: als je de prijs van een treinkaartje, enkele reis, van Newark Penn Station naar New York Penn Station voor 2 personen vermenigvuldigt met het aantal blaren op Sipke zijn linker voet, hoeveel dollars heb je dan ? Onder de goede inzenders verloten we een lokaal product uit New York. Inzenden tot 10 mei en is mogelijk via het gastenboek o.v.v. Prijsvraag 1. Tot ziens ! Sipke en Ineke.

De skyline van Manhattan vanaf Brooklyn Bridge.

New York City 2

Hallo volgers van onze blog,

we schrijven onze tweede dag in New York en dit was een dag met slecht weer, regen en harde wind. We voelen de lange dag van gisteren nog steeds in de beentjes en waren vrij vroeg weer in ons hotel vanavond, dus nog tijd om de ervaringen van vandaag met jullie te delen. Met een lekker blik koude Budweiser naast de laptop.....


Statue of M&M

Regen en wind dus. Na een stevig ontbijt de jas maar aangetrokken en wederom in de trein naar Manhattan. Eerst maar eens een blik werpen in Macy's, men zegt 's werelds grootste warenhuis. Een super V&D dus, waar alleen al de afdeling horloges groter was dan de Albert Hein in Leeuwarden. Grappig was een oude, originele roltrap van hout ergens onder in het gebouw. Na wat slenteren zijn we maar weer opgestapt, want schijnbaar geldt: hoe groter de zaak, hoe hoger de prijzen..... Op zoek naar wat souvenirs., en zaken met aandenkens aan NY zijn er genoeg.
Richting Times Square belandden we in een drie verdiepingen hoge winkel geheel gewijd aan M&M's ! Een paradijs voor de liefhebbers van het in een kleurig chocolade-omhulsel gegoten nootje. En wat er allemaal niet aan gewijd is: van T-shirts tot knuffels en van speelgoed tot nog veel meer met 2 M's er op aangebracht. Natuurlijk kon je de snoepjes per kilo aanschaffen uit metershoge silo's met M&M's. Helaas komen onze koffers al overvol retour, dus de aanschaf van deze gekleurde rakkers hebben we maar overgeslagen.
Na deze vrolijke snoepwinkel en een lopend buffet in de bistro ernaast vonden we het tijd voor serieuze zaken en hebben we de metro genomen om een bezoek te brengen aan Ground Zero. 

WTC memorial Ground Zero

Ondergronds ben je er zo en toen we aankwamen was het gelukkig droog. Om de plek te bezoeken waar de Twin Towers hebben gestaan moet je een ticket halen, maar deze is gratis. Men verlangt dat je in ruil een donatie schenkt en men denkt dan aan 5 dollar per persoon. Zo gezegd zo gedaan en vervolgens weer lekker in de rij voor de entree, de beveiliging en de eigenlijke toegang. Maar dan sta je ook ergens ! We weten allemaal wat daar is gebeurd en dat voel je ook. Het is zeer indrukwekkend. Het nieuwe WTC gebouw, wat overigens volgend jaar wordt geopend, maar zeker ook de beide vierkante vijvers waar de noord- en de zuidtoren hebben gestaan. In de randen zijn alle namen gegraveerd van de slachtoffers en hier en daar heeft men in een letter van een naam een roos gestoken. 

Bizar gezicht is dat zo nu en dan een vliegtuig laag komt overvliegen en velen dan direct omhoog kijken. Op die plek zal dat waarschijnlijk altijd bizar blijven. Ground Zero is bijzonder, bijna onwerkelijk.....
Na dit bezoek wilden we naar Grand Central Station, dus weer op naar de metro.

Het nieuwe WTC gebouw

Ineke was er wat eerder dan Sipke, want nadat Ien de overvolle metro instapte klapten de deuren dicht en verdween ze in de duisternis. Sipke nam de volgende metro en op het volgende station was de hereniging, zodat we deze reis toch nog gezamenlijk konden voortzetten. En ook Grand Central Station is indrukwekkend. Wat een immens gebouw en tevens heel erg mooi en schoon. Het is een wereld op zich met naast een stations-functie een markt, vele restaurants en een gigantische centrale hal. Wel wat anders dan het kille perron te Hurdegaryp. Hier nog een warme hap en daarna hadden we beiden last van cement in de benen. Terug naar het hotel.

Grand Central Station

Morgen onze laatste dag in NYC en het weer belooft beter te worden dan vandaag. Op het programma staat in ieder geval Central Park, maar met ons weet je het maar nooit. Je gaat het lezen en zien ! Tot de volgende keer.

NY Fire Department naast Ground Zero

New York City

Hallo iedereen,

wat we 10 maanden geleden allemaal hadden geboekt en geregeld stond nu dan eindelijk op het punt van beginnen: onze trip naar de US. We begonnen er zo langzamerhand ook echt wel naar uit te kijken, alle voorbereidingen waren afgerond en de koffers stonden al een poosje gepakt. Op naar Schiphol !

UA 071

Omdat we daar 3 uur van te voren al aanwezig moesten zijn ging om 03.30 uur de wekker en stonden we tegen 6 uur op het vliegveld. Inchecken en de douanecontrole gingen erg vlot en een kwartier te laat vertrokken we richting Newark, waar we ruim 8 uren later op tijd zijn geland. Onderweg geen problemen, alleen de landing was wat onzacht vanwege de harde wind. Verder was de service en de catering prima, dus geen klachten over United Airlines.
We hadden verhalen gehoord over strenge douaneregels en lange wachtrijen bij aankomst, maar dit viel ons reuze mee. Je moet vingerafdrukken achter laten en er wordt een foto van je gemaakt. Dit duurt per persoon eventjes, maar alles ging redelijk vlot. Daarna lagen ook de koffers al hun rondjes te draaien op de band, dus om een lang verhaal kort te maken: binnen de kortste keren stonden we bij ons hotel. Er rijdt elk half uur een shuttle van en naar het vliegveld dus ook dit ging erg gemakkelijk. Vervolgens, na een douche en een kop koffie, was het tijd om ons eerste bezoek te brengen aan de Big Apple.

De Amerikaanse V&D

De zon scheen en het was een graadje of 22, kortom perfect weer voor een wandeling door Manhattan.
Met de trein ( station in de buurt van het hotel ) stonden we in een klein half uur op New York Penn Station in Manhattan. Deze rijdt onder de Hudson rivier door en komt ondergronds aan in de buurt van Madison Square Garden. En u weet, wij hebben toch al het nodige gezien qua stad, maar hier waren we de weg toch even kwijt. We hadden eigenlijk geen idee waar heen en hoe ver. Een metrokaartje uit een machine halen lukte ook al niet en het leek of waren we een boerenarbeider en zijn vrouw, in 1954 voor het eerst vanuit Akkerwoude naar het grote Ljouwert, met de Fram-bus.
Na wat gevraag hadden we uiteindelijk de juiste uitgang te pakken en stonden we weer bovengronds. Het eerste wat opvalt: hoog ! En: druk ! In de benen dus en voor we het wisten stonden we op Broadway. Daarvandaan naar Times Square en van beide is het precies zo als op televisie.
Veel grote schermen met reclame en shows die worden aangekondigd, heel veel gele taxi's en ontzettend veel mensen.

Culinair genieten op Times Square

Maar het is toch wel indrukwekkend, we kenden het alleen van televisie en om er dan zelf te lopen is wel iets aparts. Het weer was prima dus we hebben op de tribune op Times Square wat gegeten, je raad het al: Mc.D..... En inderdaad, de Big Mac smaakt net zo als thuis.Omdat het weer zo goed was hadden we besloten om naar de top te gaan van het Empire State Building voor een mooi uitzicht over de stad. Dit hadden er meer bedacht en na ruim een uur in de rij ( in de rij voor een ticket, in de rij voor de securitycheck, in de rij voor de lift, en soms ook zomaar in de rij voor ? ) schoten we in een lift naar de 86e verdieping. Dit was echt de moeite waard, boven zie je pas hoe groot de stad is en hoe veel hoge gebouwen er opeen gepakt zijn. Geweldig ! Met de volgende lift zijn we naar de 102e verdieping geweest, daar sta je bijna in de top en voel je het gebouw bewegen. Raar gevoel moeten we bekennen, maar het is absoluut de moeite waard.

Manhattan vanaf ESB

Het is wel erg druk boven, dus na een rondje " uitkijken " en de nodige foto's zijn we weer snel afgedaald. De lange dag begon zich te wreken en de beentjes begonnen te klagen. Op het station nog een slice of pizza en een koud biertje en vervolgens de trein in op zoek naar het hotel.
Tien uur lagen we in bed, ruim 24 uur na de wekker in Burgum. Kapot, maar tevreden over een vlekkeloze reis en de eerste indrukken van NYC en Amerika. Misschien een vreemde tik, maar wat we echt fantastisch vinden klinken zijn de toeters van de treinen die langsrijden in de buurt van het hotel. Daar kan geen andere luchthoorn tegenop !
Kortom, reis okay, hotel okay en wij okay.


Een geslaagd begin van deze reis waarvan we jullie vanaf nu weer regelmatig op de hoogte houden. Tot de volgende keer met het tweede deel vanuit New York !

Ground Zero vanaf ESB

 

De route, voorlopig.

Amerika is groot, en ons verblijf is natuurlijk veel te kort. We moeten dus de beschikbare 4 weken vakantie volop besteden. En dat is wat we gaan doen. Deze vakantie is weer te bestempelen als een roadtrip, dus we beginnen met het uitstippelen van een route en de op de route aanwezige bezienswaardigheden. Maar waar moeten we beginnen ? Alleen al in New York kun je wel 2 weken doorbrengen zonder enige vorm van verveling, denken we, we zijn er immers nog nooit geweest.
Voor new York hebben we 2,5 dagen tot onze beschikking. We landen maandag net voor de middag op Newark Liberty Airport, ten zuidwesten van Manhattan. We hebben een hotel geboekt in Newark op 20 minuten met de metro naar Manhattan. Het vervoer van en naar het centrum is dus goed geregeld, maar waar allemaal naartoe ? Op onze lijst staan in ieder geval:

- The Empire State Building
- Ground Zero
- Grand Central Station
- Central Park
- Broadway

Mocht er nog een wat tijd over zijn....... We zien wel. In ieder geval kunnen we donderdagmorgen de camper afhalen en begint ons kilometeravontuur. Eerst op zoek naar een supermarkt om de koel- en proviandkast te vullen en vervolgens koersen we noordwaarts richting Canada om familie te bezoeken. Hier is ons eerste weekend mee gevuld en de bedoeling is om maandag weer te vertrekken naar de Niagara Falls. We zijn tenslotte in de buurt, dus dat willen we niet missen. Zo nemen we tevens een stukje Canada mee. Volgens planning zijn we vrijdag in Washington DC, misschien een dag eerder. We trekken in ieder geval 1 dag ( meer tijd had Obama niet ) uit voor de stad met het witte huis. Daarna gaan we richting Shenandoah National Park voor wat natuur en misschien wat wilde beestjes. Zeerotten als we zijn wordt het dan weer hoog tijd voor de kust en gaan we westwaarts richting Virginia Beach voor de Outer Banks Scenic Byway in North Carolina. Dit is een route over een dijk in de Atlantische Oceaan, met halverwege 2 veerboten. Vinden we leuk.


Route deel 1 New York - Washington DC

Mochten we onverhoopt dan nog geen zon hebben gezien, dan gaan we die opzoeken in Florida. De laatste volledige week in Amerika is gereserveerd voor Florida, met zeker een bezoek aan het uiterste puntje Key West. Men heeft het over geweldige zonsondergangen daar, dus die willen we op de gevoelige plaat vastleggen. En ook daar: we zien wel......
De route op de kaart is zoals we hem willen rijden, ijs en weder dienende. Het is tenslotte half april als we aankomen, dus wie weet ligt er nog een meter sneeuw. We weten inmiddels ook dat vele campings ten noorden en noordwesten van New York nog niet eens geopend zijn rond die tijd, dus hier en daar zal het wel weer improviseren worden. Maar daar zijn we goed in. En daarbij, het is geen slapen op het dak deze keer. Met dit leuke kleine campertje zijn we nogal zelfredzaam.....

Route deel 3 Jacksonville - Key West / Miami




Route deel 2 Washington - Jacksonville